Tango, Uruguay en Iguazu!

Hallo allemaal!

Alweer bijna twee weken op het zuidelijk halfrond, de tijd vliegt!
Je kunt Buenos Aires niet verlaten zonder een goede tangoshow te hebben gezien, dus zo gezegd, zo gedaan! Samen met een Engels meisje naar Bar Sur gegaan, wat volgens de Lonely Planet één van de betere was. Ze vroegen wel meteen de hoofdprijs aan entreegeld, maar toch maar besloten om naar binnen te gaan. Eenmaal binnen was het net alsof we de film "Evita" binnen stapten. Een klein, ietwat rokerig, oud-bruin café met slecht een beperkt aantal tafeltjes. Drie oude mannetjes speelden tangomuziek op piano, accordeon en contrabas. Zang werd afgewisseld met twee paartjes die echt geweldige tango dansten. Het ging er zo gepassioneerd aan toe, dat ik af en toe moest bukken om een naaldhak te ontwijken en dat er tot twee keer toe een aantal wijnglazen over de vloer gingen. Tango is zo´n geweldige dans, ik ga zeker lessen nemen als ik in Salta ben! In Bar Sur heb ik in ieder geval een voorproefje gekregen. Kon ik me bij de eerste uitnodiging voor een tango nog drukken door heel hard nee te schudden, de tweede keer werd ik letterlijk de dansvloer opgesleept! En tot mijn verbazing ging het nog redelijk goed ook, ik heb in ieder geval een paar back-flips gemaakt ;-) Een Canadees was zo leuk om het ook nog te filmen, dus dat houden jullie nog tegoed.

Verder heb ik in een poging zoveel mogelijk stempels in mijn paspoort te krijgen een bezoekje gebracht aan Colonia in Uruguay. Het is een oud stadje aan zee, ooit gesticht door Portugezen en het is het ideale dagtripje voor het geval je de drukte van Buenos Aires (de letterlijke vertaling "goede lucht", gaat bij 30 graden evenwel niet op) even wil ontvluchten. Frisse lucht, weinig auto´s en veeeeel bloemen!

Daarnaast ook nog een dagje naar Tigre, een stadje ten Noorden van BA, geweest. Ik had gedacht dat het net zo´n relaxte plek zou zijn als Colonia, vooral omdat de Lonely Planet het bestempelde als "perfect porteño (inwoner BA) weekend destination". Eenmaal daar bleek dat het hetzelfde was als wanneer er in een Nederlandse reisgids zou staan dat we het leuk vinden om Tweede Paasdag met z´n allen naar de Ikea te gaan. Het was één grote hebbedingetjes markt, die ik maar snel ontvlucht ben. Het boottochtje langs alle buitenhuizen van rijke Argentijnen maakte een hoop goed!

Afgelopen dinsdag ben ik naar de Iguazu watervallen vertrokken. Ik had me ingesteld op een relaxte busreis, aangezien ik slechts lovende woorden over het openbaar vervoer in Argentinië had gehoord. Had ik maar geluisterd naar de mensen die me de maatschappij "Via Bariloche" aanraadden...Maar het hostel was zo aardig om voor me te boeken en "El rapido Argentino" (de snelle Argentijn) klonk ook niet slecht. Eenmaal op het busstation bleek er weinig rapido aan deze Argentino, want ze konden de reservering niet vinden. Het duurde ruim een half uur voordat ze erachter kwamen dat ze mn naam verkeerd hadden gespeld. Toen ik een aantal minuten voordat de bus vetrok hijgend aan kwam rennen was ik onplezierig verrast een stomdronken kerel in mn stoel aan te treffen. Nadat het me gelukt was hem weg te jagen, kwam hij naast me zitten en bleef zn alcoholwasem in mn gezicht uitademen. Enkele bedreigingen van mijn kant later en een pruillip richting de chauffeur, mocht ik gelukkig in een andere stoel plaats nemen. Het grappige is dat ze je in een Argentijnse bus een soort van vliegtuigmaaltijd aanbieden. Het minder grappige was dat het in mijn geval een empanada bedekt onder een laag te vloeibare purree betrof.
Uiteindelijk heb ik de reis helemaal overleefd en heb ik gisteren meteen de Braziliaanse kant (weer een stempel!) van de watervallen bezocht. Aan deze kant kun je een groot overzicht van de watervallen zien, terwijl je aan de Argentijnse kant veel dichterbij komt.
Vandaag samen met een Australische jongen, die ik gisteren bij de Braziliaanse tour heb ontmoet, de Argentijnse kant bekeken. De tour had de naam "Gran Aventura" en deed zijn naam eer aan: met een raftboot richting de watervallen gesjeesd en meteen de douche gehad die ik ´s ochtens had gemist. Daarna de hele dag rondgelopen waarbij je van de ene in de andere verbazing schiet. Het was supermooi weer, waardoor je door de opstijgende mist overal regenbogen ziet. Bij het hoogtepunt van de watervallen "La garganta del diablo" (keel van de duivel) beginnen mensen letterlijk te joelen. Ongelofelijk, zoveel natuurgeweld!
Morgen moet ik de terugreis aanvaarden en zal ik nog een paar dagen in BA verblijven, alvorens naar Mendoza te vertrekken (om vanuit daar door te reizen naar Salta).

Wat hier overigens voor veel hilariteit zorgt zijn de naar het Engels vertaalde menukaarten. Waarschijnlijk pakken ze een woordenboek en pikken ze er de eerste beste vertaling uit.
De twee beste voorbeelden tot nu toe: Coca Tail (Coca Cola; cola betekent onder meer staart) en Fried dads (papas fritas, oftewel frietjes)!

Nog een laatste nieuwtje: papa en mama hebben besloten het grote avontuur aan te gaan en Gassel drie weken in te ruilen voor het prachtige Argentinië. Negen maanden is toch wel erg lang, dus ik ben ontzettend blij dat ze halverwege langskomen!

Veel liefs Mieke