Klaar voor vertrek!

Hallo allemaal!

Voor velen onverwacht en voor mij zeker niet minder...morgen vertrek ik alweer naar Nederland! Helaas waren er geen vluchten meer beschikbaar rond de 25e waardoor ik dus iets eerder naar huis moet.

Dit betekent dat een bezoek naar Patagonië er niet meer in zat en ik al mijn tijd in Brazilië doorgebracht heb, wat een geweldig land! Het grootste gedeelte van de tijd heb ik in Itacaré doorgebracht, een magisch kustplaatsje dat vele toeristen in zijn greep houdt...en het had ook niet veel gescheeld of ook ik was er voor altijd gebleven. Totdat ik bedacht dat een medische carrière toch ook wel leuk is na zes jaar studie ;-)
Ik ben in ieder geval heerlijk tot rust gekomen en heb al die hernieuwde energie vervolgens weer opgebruikt in Rio, wat een stad! Het hele weekend lang alle toeristische atracties bekeken, naar een voetbalwedstrijd geweest en het hele weekend lang door gefeest. Op zaterdag zijn we met een grote groep uit het hostel naar Lapa gegaan, waar elk weekend een straatfeest wordt gehouden. Dit betekent duizenden mensen op straat, goedkope, oersterke caipirinhas, snoeiharde muziek en ook veel sambabands. Echt geweldig om te zien, maar als blonde moest ik de mannen letterlijk van me afmeppen, waardoor de lol er voor mij op een gegeven moment wel af was. Op zondag zijn we op een feest in een favela (sloppenwijk) beland. In de favelas wordt er op funky music gedanst en dat ziet er zo ongeveer uit als een paringsdans. Ik wist werkelijk niet dat het mogelijk was dat mannen zó konden dansen en samen met een ander Nederlands meisje pinkte ik een traantje weg bij het idee weer terug te moeten keren naar de Nederlandse dansvloer.
Inmiddels zit ik weer in Buenos Aires, om afscheid te nemen van wat vrienden, te shoppen en te wachten op mijn vlucht. Vanavond mijn laatste Argentijnse steak!

Toen ik aan deze reis begon leek het soms bijna een eeuwigheid, zo lang zou ik weg blijven. En opeens worden de maanden weken en de weken worden dagen...en dan is het opeens nog maar één nachtje. Heel gek idee dat er morgen opeens een einde komt aan negen maanden reizen.
Het is niet altijd makkelijk geweest om in mn eentje te reizen en soms heb ik me best wel eens eenzaam gevoeld. Maar het grootste deel van mijn reis heb ik het geluk gehad lieve mensen uit allerlei verschillende culturen te mogen ontmoeten en de reis te maken waar ik altijd al van gedroomd heb.
Het mooie is dat deze reis op een ver continent me ook dichter bij huis heeft gebracht; ver van huis besef je opeens maar al te goed wat je hebt!
Uiteindelijk vertrek ik met het gevoel nog wel een paar maanden langer te willen blijven en tegelijkertijd dolblij te zijn weer terug te keren naar mijn familie, vrienden, mijn appartementje in Maastricht, de Albert Heijn, pepernoten en Sinterklaas, nuchtere mensen, mijn fiets, gezellige caféetjes, etc, etc...
Bedankt voor jullie interesse en mailtjes het afgelopen jaar en bij deze wil ik ook de IB-groep bedanken voor het financieren van mijn reis ;-)
Hasta pronto!!!


Veel liefs Mieke


P.S. In de afgelopen maanden heeft mijn ego een buitenproportionele grootte aangenomen door alle aandacht die ik heb gekregen. Ook al verlang ik ook wel weer naar rust op straat, het zou toch fijn zijn als jullie (mannen) de eerste tijd af en toe even willen sissen, of "Que linda chica!" willen zeggen...zodat ik niet té erge afkickverschijnselen ga vertonen.